De RI&E, van doel naar middel....
Ieder bedrijf heeft er mee te maken, de risico-inventarisatie is een verplichte actie. Deze verplichting is terug te vinden in artikel 5 van de Arbowet. En hoe gaat dat met verplichte nummers? Die vul je in...of niet. Afgevinkt of niet, dat is bij veel bedrijven de status.
Door de risico-inventarisatie als verplichte actie te benaderen gaan we geheel voorbij aan het doel. Het verbeteren van de gezondheid van de medewerkers en het verlagen van risico's die het werk met zich meebrengt. Dit klinkt al een stuk positiever dan het voldoen aan een systeemverplichting.
De vraag is hoe je zo'n verplicht nummer tot een zinvolle actie maakt. Voor de overheid is dit blijkbaar geen aandachtspunt, want men controleert vooral of er aan de verplichting is voldaan. In hoofdlijnen komt dit er op neer dat de RIE betrouwbaar, volledig en actueel moet zijn, oftewel BVA proof. Ik zou daar graag een vierde element aan toevoegen; effectief. Want een BVA-RIE die op de spreekwoordelijke boekenplank aanwezig ligt te zijn voegt niets toe aan gezondheid of veiligheid. Effectief betekent dat er dingen in beweging worden gezet of verandert binnen het bedrijf en de mindset van de medewerkers. Zo'n BVA-RIE vraagt een andere benadering dan een boekenplank RIE. Enkele kenmerken:
- Tijdens het uitvoeren van de RIE denken medewerkers na over het hoe en waarom van relevante zaken, zoals gedrag (omgangsvormen, naleven van veiligheidsafspraken en de omgang met werkdruk).
- De OR is betrokken bij de keuze van het RIE instrument, de manier van uitvoeren en het opstellen van het plan van aanpak.
- Voor het bedrijf relevante zaken worden meegenomen, ook als ze niet voorkomen in de standaard vragenlijsten van bv. de branche RIE.
- De werkvloer wordt betrokken bij het bedenken van oplossingen
- Het ambitieniveau van het bedrijf is duidelijk vastgesteld (calculatief/proactief/excellent)