Een keukenmedewerker werkt op basis van een tijdelijke arbeidsovereenkomst en meldt zich na een maand werken ziek. Vervolgens laat hij een maand lang niets van zich horen, ondanks meerdere pogingen van de werkgever om in contact te komen. De medewerker eist doorbetaling, maar waar heb je in zo’n situatie recht op?
De werkgever twijfelt of de ziekte van zijn werknemer wel echt is. Na de lange periode waarin de werknemer niets van zich laat horen, kiest de werkgever om hem via WhatsApp te melden dat hij uit dienst is gemeld. De werknemer maakt bij de kantonrechter aanspraak op loon tijdens zijn ziekteperiode.
In eerste instantie kan de rechter het verzoek niet in behandeling nemen. De werknemer heeft namelijk geen deskundigenoordeel van het UWV in zijn stukken opgenomen. Omdat de werkgever twijfels had over de ziekte van de werknemer was dit wel verplicht.
De werknemer schakelt een verzekeringsarts in. Deze arts stelt dat de werknemer in de periode van ziekte arbeidsongeschikt was voor zijn eigen werk als keukenmedewerker. Volgens de verzekeringsarts leidt de aard van de gezondheidsklachten tot beperkingen ten aanzien van de mentale belastbaarheid. De werknemer was hiermee volgens de verzekeringsarts niet geheel belastbaar voor zijn eigen werk aanzien hij in het werk te maken had met hectiek, deadlines, productiepieken en flexibiliteit.
Ondanks het feit dat de verzekeringsarts de werknemer als arbeidsongeschikt liet optekenen schuift de rechter dit oordeel opzij. De arts heeft namelijk geen hoor en wederhoor toegepast omdat hij alleen de werknemer heeft gehoord en niet in gesprek is gegaan met de werkgever. Daarnaast is de rechter van mening dat de verzekeringsarts onvoldoende inzichtelijk heeft gemaakt hoe hij tot het oordeel is gekomen. Er was bijvoorbeeld geen recente informatie opgevraagd bij een huisarts. Gelet op het bovenstaande wijst de kantonrechter de loonvordering af.